Zijn stem trilt. Zijn blik verraadt dat hij onder hoogspanning staat. Zenuwachtig verschuift hij op zijn stoel. Ik voelde de bui al hangen toen hij mij mailde om dringend een afspraak te maken. D. is CEO van een internationaal bedrijf. Een man die grote beslissingen niet uit de weg gaat. Recht door zee maar toch diplomatisch genoeg om leiding te geven aan een team met sterke persoonlijkheden. Hoewel mijn agenda strak beheerd wordt, puzzel ik voor D. toch een afspraak. Als zo iemand dringend een afspraak wil, is er een echte issue die moet opgelost worden.
Ik ken D. als een integere man met het hart op de juiste plaats, een peperkoekenhart soms. Hij is een kei in innovatief denken en het uitwerken van strategische concepten. Hij is te weten gekomen dat het overzeese moederbedrijf de bedrijfstak waarin hij opereert, zal afstoten omdat dit niet meer in de toekomstvisie past. Direct moet hij alle budgetten on hold zetten, en niemand meer aanwerven terwijl de procedure loopt om tien vacatures in te vullen. D. vertelt mij met een doffe blik dat hij dit nieuws absoluut niet mag delen met zijn teamleden en medewerkers. "Ik heb nog nooit in mijn leven zoveel moeten liegen, Fabienne" zegt hij. Het vreet aan hem, zijn gezicht toont de slapeloze nachten. Hij weet niet meer wat te doen, en voelt zich op. Hij is zichzelf niet meer, vertelt hij, "ik kan niet meer spontaan zijn. Mijn medewerkers stellen vragen én ze stellen mij in vraag". Op zijn vraag om toch al wat wijzigingen te mogen delen met zijn kernteam, antwoordt de topmanager van het moederbedrijf dat eerst een aantal formaliteiten in orde moeten zijn. De werkdag van D. duurt langer dan ooit tevoren, hij begint zich te verstoppen en probeert minder en minder op kantoor te zijn. Het is duidelijk dat het liegen tegen zijn natuur in gaat, en dat het hem flink dwars zit. We bespreken de verschillende opties die er misschien zijn, maar we zijn snel rond. Het is simpel: er zijn geen opties. Hij kàn en màg niets verklappen om niet zelf in de juridische problemen te komen. Dat botst met zijn eigen normen en waarden van eerlijkheid en transparantie. Hij voorvoelt dat zijn professionele relaties aan diggelen zullen liggen als de waarheid boven zal komen. Toch voelt hij zich opgeluchter worden tijdens ons vertrouwelijk gesprek, vertelt hij. Hij is blij met het perspectief van de buitenstaander dat ik hem geef, en ziet in dat ieder ander in zijn positie hetzelfde zou moeten doen. Door te kijken naar zijn huidige rol binnen de organisatie, kan hij wat afstand nemen van zijn eigen persoon. Het is de eerste keer in zijn carrière dat hij deze negatieve kant van zijn verantwoordelijkheid ervaart. Tegelijk neemt hij zich ook voor om, van zodra de waarheid gedeeld mag worden, uit te spreken tegenover zijn professionele relaties dat hij deze 'verplichte leugenperiode' verafschuwde. Dat zal het moment zijn om deze vertrouwensrelaties te beschermen en te behouden. Ben je iemand die eerlijkheid zeer belangrijk vindt? Vind je het vreselijk om verplicht te moeten liegen tegenover je medewerkers? Weegt het op jou om de waarheid te moeten verzwijgen? Het helpt om het in alle vertrouwen te delen met een coach. Daardoor draag je dit niet meer alleen, en kun je afstand nemen van jouw eigen persoon, wat je helder zicht oplevert. Bij mij kun je terecht om je hart te luchten, en volledig confidentieel te zoeken naar manieren om de geheimen die je draagt, een plaats te geven. Benieuwd of een samenwerking zinvol is? Contacteer me dan hier voor een kennismakingsgesprek.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |